Het carrièrepad van Robin Buijink (33) is allesbehalve rechtlijnig. Tuinontwerper, boomhutbouwer, vloerlegger: hij probeerde van alles, maar vond nergens écht zijn draai. Tot hij de overstap maakte naar de zorg. Inmiddels studeert hij toegepaste psychologie en werkt hij als groepsleider bij De Forensische Zorgspecialisten (DFZS). Een bijzondere switch, die hem eindelijk de voldoening geeft die hij zocht.
Robin is een echte doener en werkt al vanaf jonge leeftijd. “Ik heb allerlei baantjes gehad: hovenier, vloeren leggen, timmerwerk… Het was hard werken, maar na een tijdje begon toch de verveling toe te slaan. Het werk was eentonig, ik werd te weinig uitgedaagd en er was bijna geen ruimte voor creativiteit.”Zijn meest bijzondere baan? Boomhutbouwer! “Ik werkte als zzp’er voor een bedrijf dat exclusieve boomhutten bouwt voor particulieren en speeltuinen. Dat was gaaf, maar ook dat voelde op den duur niet goed. Ik miste sociale contacten en mentale prikkels.”
“Langzaam begon het te knagen: is dit het nou? Ik merkte dat ik vastzat in een patroon van tijdelijke banen die me weinig voldoening gaven. Ik had behoefte aan meer mentale uitdaging en wilde iets doen dat er echt toe doet.”Op zijn 21ste zette Robin zijn eerste stap richting de zorg met een studie Social Work. Maar toen zijn vriendin ernstig ziek werd, kwam zijn opleiding op een lager pitje te staan. “Dat was een zware tijd. Ik sliep vaak in het ziekenhuis en had geen ruimte om te studeren.”Toen er eindelijk weer wat rust kwam voor hen allebei, bleef de wens om in de zorg te werken. Dit keer koos Robin voor de deeltijdopleiding Toegepaste Psychologie.
Tijdens mijn studie stuurde ik tientallen sollicitaties, maar ik kreeg nauwelijks reacties. Uiteindelijk besloot ik een meet & greet bij DFZS bij te wonen. Via social media kwam mijn moeder namelijk een post tegen en ze vroeg of dat niet iets voor me was. Een week later was ik aangenomen. Zo kan het dus gaan!”Sindsdien werkt Robin als groepsleider in een forensisch psychiatrische kliniek, waar hij patiënten met schizofrenie en psychoses begeleidt. “Mijn werk draait om kleine stappen. Sommige cliënten zitten hier al tientallen jaren en hebben moeite met basisvaardigheden. Iets simpels als zelfstandig boodschappen doen kan al een overwinning zijn.”
Robin voelt zich vanaf dag één op zijn plek. “Ik merk dat ik nu écht met plezier naar mijn werk ga. Ik word gehoord, gewaardeerd en kan echt iets betekenen. In mijn vorige banen ging het vaak om meters maken en productiviteit. Hier draait het om mensen helpen en vooruitgang boeken op hun eigen tempo.” Die switch van een commercieel bedrijf naar een zorgorganisatie verandert niet alleen je manier van werken. Het is ook een andere mindset. Iets verkopen is winstgevend, maar anderen helpen voelt waardevoller.”DFZS sluit naadloos aan bij Robins kwaliteiten en ambities. Toch komt zijn werkervaring in een totaal andere sector goed van pas. “Ik ben gewend om hard te werken en door te zetten. Dat helpt me nu juist om met geduld en structuur cliënten te begeleiden.”
Robin is op dit moment niet per se van plan om verder te gaan studeren of een extra specialisatie te doen. “Ik merk dat ik een beetje studiemoe ben. Op termijn zou ik teamleider of coördinator kunnen worden, maar ik weet niet of ik afstand wil nemen van het directe contact met cliënten. Dat maakt dit werk juist zo mooi.”
Voor anderen die twijfelen over een carrièreswitch, omscholing of bijscholing heeft hij een heldere boodschap: “Maak de stap als je voelt dat het tijd is. Wacht niet te lang, maar laat je ook niet pushen. En vooral: als je de stap zet, ga er dan ook voor.”Soms is het een samenspel van je eigen inzet en een gelukkige toevalstreffer. Ik stuurde talloze sollicitatiebrieven zonder reactie, maar werd aangenomen toen ik mezelf liet zien. Loop eens een dag mee, stel vragen. Je zult versteld staan hoe snel dat deuren opent.”
Heeft Robins verhaal jou geïnspireerd of aan het denken gezet? Ontdek of een opleiding in Zorg en Welzijn iets voor jou is en welke mogelijkheden er voor jou zijn!